به همین دلیل این روز پر برکت را باید به همه کسانی شادباش گفت که به شکوفایی گوهر وجود بشر دل بسته‌اند و البته در این میان پیروان راستین آن فرستاده بزرگ خدا، به ویژه هم میهنان ارجمند مسیحی ما، در خور تبریکی جداگانه‌اند.
آنان که از معارف قرآنی و روایی و نیز تاریخ اسلام آگاهند، به خوبی می‌دانند که عیسی (ع) از چه مکانت برجسته و مسیحیان از چه احترام خاصی در نظر مسلمانان برخوردارند. پایدارترین و صمیمانه‌ترین ارتباط‌ها، همیشه میان مسلمانان و مسیحیان برقرار بوده و همزیستی آنان را می‌توان الگوی عملی تفاهم و گفتگوی میان ادیان و ملت ها تلقی کرد.
از سوی دیگر، قرآن کریم، از کمتر پیامبری به اندازه فرزند مریم تجلیل و تکریم کرده است. علامه طباطبایی (ره) در تفسیر المیزان (ج3، صص 279-278) به این آیات پرشمار اشاره کرده و از حداقل بیست و دو خصلت کم‌نظیر عیسی (ع) در قرآن نام می‌برد.
عیسی (ع) از نظر قرآن «بنده خدا» و «پیامبر» اوست (مریم 30). از رسولان برجسته و «اولوالعزم» است (آل‌عمران29). صاحب شرع و کتابی مقدس به نام انجیل است (احزاب7، شوری13 و مائده46). خداست که او را عیسی مسیح نام نهاده است (آل‌عمران45).
او «کلمه‌الله»، «روح‌الله» (نساء171)«امام» (احزاب7). شاهد اعمال (نساء 159، مائده117) و بشارت دهنده ظهور پیامبر خاتم است (صف6).
در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربین خداست (آل‌عمران45). از صالحان (انعام 87-85) و برگزیدگان است (آل‌عمران 33) و خلاصه این که وجود ارجمندش، از هر جهت و هر کجا که باشد، مبارک و خجسته است. او پاکیزه و نشانه خدا و رحمت او برای مردم است و نسبت به مادر پاکدامنش نیکوکار (مریم 19، 33).
با این اوصاف، کدام انسان منصف و پاک‌سرشتی است که در مقابل عظمت این منادی رستگاری و معنویت سرفرود نیاورد و میلاد او را از با ارزش‌ترین هدایای آفریدگار هستی به مردم همه تاریخ بشمار نیاورد؟ و به همین ترتیب کدام ستم به بشریت را می‌توان بزرگتر از تحریف شخصیت آن مصلح اجتماعی دانست؟
بی‌تردید آنان که در تحلیل زندگانی و تعالیم حضرت عیسی (ع) خواسته یا ناخواسته، مردم را دچار خطا می‌کنند، نابخشودنی‌ترین ظلم‌ها را به او و به همه انسان‌های جویای سعادت روا داشته‌اند. خلاصه کردن آموزه‌های عیسوی به برخی جنبه‌های اخلاق فردی، آن هم به شکل ناقص، کنار نهادن مهم‌ترین گفته‌ها و خواسته‌های این پیامبر خداست. او، افزون بر پالایش روح و پرورش جان‌ها، در پی اصلاح جامعه بشری و ریشه‌کن ساختن هرگونه فقر، فساد و تبعیض بود. یاری بینوایان و ستاندن حق آنان از گردن فرازهای زیاده‌طلب، شیوه همیشگی و خواست دائمی آن حضرت بود و به همین دلیل هم تحمل او برای دشمنان خوبی‌ها و خوشبختی‌ها امکان نداشت و بالاخره نیز قصد جان او را کردند (نساء159-157).
از این روست که مسیحیان جهان، امروز هم مانند گذشته، در صف نخست مبارزه با نابرابری و ستمگری ایستاده‌اند؛ به ویژه مسیحیان عزیز ایرانی که در طول تاریخ انقلاب، همواره در دفاع از کشور و نظام، دوشادوش هموطنان مسلمان خود فداکاری کرده‌اند.
ضمن گرامیداشت یاد آنان که در این راه پرافتخار جانفشانی کردند، بار دیگر باید میلاد پرشکوه پیام‌آور معنویت و عدالت را به همه عاشقان او شادباش گفت.
- منبع: پايگاه اطلاع رساني شخصي دكتر محسن اسماعيلي
نظر شما